Detacheerders willen weg uit uitzendhoek. “Wij zijn plezierige werkgevers”

18 oktober 2021, 12:23

“We zitten nog altijd in de hoek van de uitzenders. Maar wij schikken ons niet meer in dat lot.” Dat zegt Jochem Kentgens, algemeen directeur van detacheerder Quoratio. Hij beseft dat voor een nieuw wettelijk statuut van detacheerders een actieve lobby in Den Haag hard nodig is: “Het komt wel goed, maar niet vanzelf.”

Bij detachering ontstaat een driehoeksrelatie tussen opdrachtgever, gedetacheerde en detacheerder. Daarom vallen detacheerders nu nog onder de Wet allocatie arbeidskrachten door intermediairs (WAADI) en zijn het wettelijk gezien uitzenders. “Maar wij hopen dat detacheerders in nieuwe wetgeving, op basis van de aanbevelingen van de Commissie Borstlap en het SER-advies, niet meer als uitzenders worden gezien”, zegt Jochem Kentgens, algemeen directeur van detacheerder Quoratio.

Positief is dat Johan Zwemmer (lid Commissie Borstlap) vorig jaar tijdens een door de VvDN georganiseerde bijeenkomst in het Haagse Nieuwspoort liet weten detacheerders inderdaad als reguliere werkgevers (rijbaan één in Borstlaps rapport) te zien. “Ik geloof dat Zwemmer dat ook echt vindt, maar gaat de toekomstige regering dat ook zo interpreteren?”

Detacheren is niet flex
Kentgens weet dat dat bepaald nog geen gelopen race is. De detacheringssector lijdt namelijk onder het negatieve imago van flexwerk. “Flex kleeft aan ons, want voor de opdrachtgever zijn wij flex. Maar als je kijkt naar de arbeidsrelatie zijn wij het minst flex van Nederland. Dat heeft de politiek niet door.”
Hoe dat komt? “Wij zijn als sector klein en hebben niet duidelijk genoeg gemaakt dat detacheren iets anders is dan uitzenden. Daardoor staat het niet op het netvlies van politici.” Kentgens vindt dus dat detacheerders ook de hand in eigen boezem moeten steken. “Wij hebben het ook laten gebeuren, het zelf ook niet doorgehad, en al die tijd braaf de ABU CAO gevolgd en de inlenersbeloning uitgevraagd en toegepast.”

Eigen CAO als tussenoplossing
Dat laatste is een heikel punt. Omdat er juridisch sprake is van ‘terbeschikkingstelling van arbeid’ en detacheren onder de WAADI valt, moeten detacheerders zich aanpassen aan de arbeidsvoorwaarden van de opdrachtgevers (inlenersbeloning), net zoals uitzenders dat doen. Maar die CAO voor Uitzendkrachten past helemaal niet bij gedetacheerden, vinden zij zelf. “De meerderheid van de detacheerders biedt zelf uitstekende arbeidsvoorwaarden aan hun medewerkers”, zegt Kentgens. “Wij willen de mensen belonen zoals wij denken dat dat als bedrijfstak juist is, gespiegeld aan de markt.” Daarom werkt de Vereniging van Detacheerders Nederland (VvDN) momenteel hard aan een eigen CAO voor de detacheringsbranche en is ze daarover in gesprek met vakbond De Unie.

Flex kleeft aan ons, want voor de opdrachtgever zijn wij flex. Maar als je kijkt naar de arbeidsrelatie, zijn wij het minst flex van Nederland. Dat heeft de politiek niet door.

Een eigen CAO zou detacheerders vrijstellen van het toepassen van de ABU CAO voor Uitzendkrachten. “Dat zou zeker een overwinning zijn. Ik zie dat echter als een tussenoplossing, maar wel een heel belangrijke tussenoplossing. Dat lost enkele netelige kwesties op – zoals de inlenersbeloning, verplichte StiPP pensioenregeling, etc. – die ongelijkheid geven in beloning voor gedetacheerden. Maar het blijft een CAO in het kader van een driehoeksrelatie, een uitzondering op uitzenden. We settelen voor iets wat we eigenlijk niet willen zijn. Het einddoel is dat we wettelijk gezien reguliere werkgevers zijn.”

Detacheerders zijn goede werkgevers
Want detacheerders en gedetacheerden hebben in de optiek van Kentgens (en de VvDN) gewoon een werkgever/werknemer-relatie. Een detacheerder is een zeer plezierige, aantrekkelijke werkgever zelfs, zo legt hij uit. “Mensen vinden het fijn om zekerheid te hebben, zich te kunnen ontwikkelen en bij verschillende opdrachtgevers aan de slag te kunnen.”
Vanuit de maatschappij en politiek verdient detachering dan ook meer erkenning. “Wij zijn werkgevers die goed voor hun mensen zorgen. Het ziekteverzuim bij gedetacheerden is heel laag, omdat we hen heel goed begeleiden, niet ziek uit dienst laten gaan… wij zijn dus geen vervuilers als het gaat om sociale vangnetten. Het zou plezierig zijn als wij die erkenning ook echt krijgen.”

Lees ook: Detacheerders: ‘wij verdienen ons geld met goed werkgeverschap’

Detachering in de wetgeving
Detacheerders hebben lang geaccepteerd dat zij onder uitzenden zijn geschaard. Maar nu flex echt een issue in de politiek is geworden en het uitzendregime in nieuwe wetgeving onherroepelijk strenger zal worden, is het hoog tijd dat detacheerders hun positie duidelijk maken, vindt Kentgens. “Wij hebben ons te lang geschikt naar het lot van de uitzenders. Daar zijn we nu mee gestopt. Dat vind ik een goede zaak.”
Kentgens hoopt dat detacheerders in nieuwe wetgeving niet meer als uitzenders worden gezien, maar als normale werkgevers. En gedetacheerden als ‘normale’ werknemers. Of het gaat lukken om de positie van detacheren zeker te stellen? “Dat wordt nog een spannend traject.” Dat de VvDN actief lobby voert is volgens Kentgens hard nodig. “De VvDN heeft een duidelijk standpunt, daar sta ik helemaal achter. Als we als detacheerders de juiste mensen weten te bereiken in Den Haag en zij bereid zijn te luisteren, dan denk ik dat we een goede kans maken detachering voor eens en altijd goed te regelen in de wetgeving.”
Zover is het nog niet. In het rapport Borstlap staat detacheren bijvoorbeeld niet één keer genoemd, weet ook Kentgens. “Juist omdat dat er niet in staat, is er een kans dat de politiek detacheren over het hoofd gaat zien. Dat moeten we voorkomen. Dat is moeilijk en daar is stevige lobby voor nodig. Het komt wel goed, maar niet vanzelf.”

Bron: ZiPconomy